Show Your Heart :)

https://www.facebook.com/event.php?eid=303392013013350

Camui.GR

CAMUI.GR

Καλημέρα!

 Μια μικρή εκπληξούλα περιμένει τους αναγνώστες μου , μέσα στο Σαββατοκύριακο. Κάτι ο ελάχιστος χρόνος, κάτι που θέλω ακόμη και η λεπτομέρεια να είναι και η καλύτερη. και τα λέμε τότε . Καλή συνέχεια στην εβδομάδα μας.

Bunraku Trailer και φήμες

  Ευχάριστα τα νέα ή μάλλον οι φήμες.. Με επιφύλαξη να πούμε ότι το Bunraku θα βγει στις αίθουσες από τη Village. Teasers και λεπτομέριες, στο official site.

Δεν θα κρατηθώ, θα σας δείξω την αγαπημένη μου σκηνή

Δώσε!!!

Συνέντευξη του Gackt, για το Bunraku.

  Μόλις που άρχισαν τα ελληνικά portal να αναφέρουν το Bunraku, στις cult ταινίες που πρέπει να δούμε (σημαίνει ότι έρχετε και στην Ελλάδα? μπορεί ) ,ψαχτήκαμε λίγο περισσότερο, μήπως βρούμε κάποια συνέντευξη για τη συγκεκριμένη ταινία. Από το Jame-World λοιπόν τραβήξαμε την παρακάτω συνέντευξη , την οποία μεταφράσαμε και σας την παρουσιάζουμε εδώ.

  Παρατηρώ ότι ο αγαπημένος μας καλλιτέχνης δεν μιλάει πολύ. Παρόλα αυτά μας έδωσε μερικά όμορφα νέα οπότε προχωράμε στην μεταφράση χωρίς άλλη καθυστέρηση.

Q: Ακούσαμε ότι ο σκηνοθέτης Guy Moshe ήρθε στην Ιαπωνία προσωπικά να σας ζητήσει να συμμετάσχετε το cast του «Bunraku." Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα για αυτή τη συνάντηση; Πώς αισθανθήκατε όταν σας ζητήθηκε να είστε σε παραγωγή του Χόλιγουντ;

A: Ήταν πολύ ενδιαφέρον να συμμετέχω σε μια ταινία του Χόλιγουντ, αλλά ο κύριος λόγος που ήθελα να είμαι σε αυτήν την ταινία ήταν ο Guy. Ήμουν συγκινημένος από το πάθος του Moshe. Με έκανε να αισθάνομαι για αυτή την ταινία σαν ήταν μια από τις αποστολές μου στη ζωή, και ήμουν σε θέση να οραματιστώ τον εαυτό μου παίζοντας τον Γιόσι.

Q:  Καθώς αυτή ήταν η πρώτη φορά που λάβατε μέρος σε μια αμερικανική παραγωγή ταινιών, Συναντήσατε πολιτισμικές διαφορές, στα γυρίσματα της ταινίας;

 Α: Υπήρχαν πολιτιστικές διαφορές, αλλά αυτό που έχει σημασία για μένα ήταν το πώς θα κλείσω αυτό το πολιτιστικό χάσμα, όχι το ίδιο το κενό. Είναι πολύ δύσκολο να εκφράσεις τον εαυτό σου σε κάθε νέα χώρα. Πήρα αυτό το ρόλο σαν να εκπροσωπούσα την  Ιαπωνία, και πιστεύω ότι ήμουν σε θέση να αποδείξω τι σημαίνει να είναι Ιάπωνας εντός και εκτός κάμερας.

Q: Υπάρχουν πάρα πολλές σκηνές μάχης στο "Bunraku." Πώς  προετοιμαστήκατε για αυτές και κάνατε μόνοι σας όλα τα ακροβατικά σας; 

Α: Ναι, λίγο πολύ έκανα όλες τις σκηνές μάχης μόνος μου. Ήξερα ότι θα υπήρχε μεγάλο μέρος πολεμικών τεχνών έτσι άρχισα να την προπόνηση στο Taekwondo πριν από τη μαγνητοσκόπηση, η οποία μου επέτρεψε να είμαι σωματικά έτοιμος για την ταινία.

Q: Στη διάρκεια των τελευταίων ετών, έχετε συμμετάσχει σε διάφορες ταινίες. Τι σας αρέσει περισσότερο στην ηθοποιία; 

Α: Μου αρέσει η δημιουργικότητα  στο γύρισμα. Περιλαμβάνει τόσους πολλούς ανθρώπους και  μοιράζονται τις ιδέες τόσο με το σκηνοθέτη και το cast, είναι πολύ διασκεδαστικό. Και ακριβώς όπως θα εξελιχθώ μέσα από τη μουσική, θα εξελιχθώ μέσω της ηθοποιίας.. Μαθαίνω συνεχώς κάτι καινούργιο για τον εαυτό μου. 

Q: Παίξατε στο ιστορικό δράμα «Fuurin kazan," το οποίο έχει επίσης αναφορές στον ιαπωνικό παραδοσιακό πολιτισμό. Ποια είναι η προσωπική σύνδεσή σας με αυτές τις παραδόσεις, και αν βρίσκετε ότι είναι σημαντικό να διαδοθεί αυτή σε όλο τον κόσμο;
 
A:  Όντας Ιάπωνας,το Bushido (σημ: ο κώδικας των σαμουράι) είναι οι ρίζες μου, και είναι ένα σημαντικό μέρος του πολιτισμού της χώρας μου. Πιστεύω ότι είναι ο ρόλος μου να μοιραστώ αυτό το όμορφο πολιτισμό με τον κόσμο.Το Bushido είναι ένα μεγάλο μέρος από εμένα προσωπικά όσο και στην επαγγελματική μου σταδιοδρομία.

 
Q: Μπορείτε αρχικά να ξεκίνησατε ως μουσικός, και αργότερα συνέχισατε την καριέρα σας ως μοντέλο και ηθοποιός. Ήταν αυτά τα επαγγέλματα ένα προσωπικός στόχος για σας, ή ήταν τυχαίο το γεγονός ότι κατέληξε να εργάζεται σε αυτούς τους τομείς; 

A: Το μέσο δεν έχει σημασία για μένα όσο μπορώ να εκφραστώ. Θέλω απλώς να ενθαρρύνω τους θαυμαστές μου προκαλώντας τον εαυτό μου. Η Συμπεριφορά και το πνεύμα μου θα πρέπει να αντικατοπτρίζονται στους οπαδούς μου, έτσι απλά ελπίζω να συνεχίσω να κάνω ό, τι μπορώ και να ολοκληρώσω τα πράγματα που λένε ότι είναι αδύνατα.


Q: Έχουμε δει ότι είστε ταλαντούχος σε πολλούς τομείς. Τι είδους πρόκληση ή δραστηριότητα θα θέλατε να δοκιμάσετε , ή υπάρχουν δεξιότητες που θα θέλατε να αναπτυχθούν περαιτέρω;
 
A: Υπάρχουν ακόμα πολλοί άνθρωποι στον κόσμο που δεν γνωρίζουν πολλά για την Ιαπωνία, και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν γνωρίζουν πολλά για μένα. Θέλω να φτάσω σε αυτούς τους ανθρώπους. Θέλω αυτοί οι άνθρωποι να γνωρίσουντην ιαπωνική κουλτούρα, και τι είναι το.. "Samuraism" , μέσα από τον κόσμο του Gackt.
 
Q: Πρόσφατα ολοκληρώθηκε η Ευρωπαϊκή περιοδεία σας με τους YELLOW FRIED CHICKENz. Είμαστε σίγουροι ότι η περιοδεία ήταν γεμάτη από αξέχαστες εμπειρίες, έτσι θα μπορούσατε να μας πείτε για τυχόν εμπειρίες που έχουν αφήσει μια μεγάλη εντύπωση σε σας; 

A: Δεν μπορώ να ξεχάσω τους οπαδούς που φώναζαν "Arigatou! Arigatou! "στην Πολωνία, την Ουγγαρία και τη Μόσχα. Ήμουν συγκινημένος από τις αντιδράσεις τους και αυτό με έκανε να αισθάνομαι ότι ήθελα να επιστρέψω. 

Q: Μοιάζει ότι το show των YELLOW FRIED CHICKENz ήταν πολύ διασκεδαστικό. Πώς σας ήρθαν οι  ιδέες για σας και την παρουσία του Jon στη σκηνή και τα οπτικά εφέ για τις παραστάσεις;
 
A: Μπορώ να απεικονίζω στο μυαλό μου αυτό που θέλω να μοιάζουν. Γι 'αυτό ακριβώς πρέπει να το κάνω να συμβεί. Πιστεύω ακράδαντα ότι η φαντασία μπορεί να έρθει στη ζωή, και 
τα κάνω μέλη του συγκροτήματος μου να πιστεύουν σε αυτή επίσης. Ξέρω ότι είναι αυτό που οι θαυμαστές μου περιμένουν από μένα.
 
Q: Φαίνεται να περνάτε καλα με το συγκρότημά σας στη σκηνή. Ποιο είναι το μυστικό πίσω από την ισχυρή χημεία μεταξύ των μελών;
 
A: Νομίζω ότι είναι η επικοινωνία, Δαπανούν πολύ χρόνο μαζί,   εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον. Εμείς κάνουμε πρόβες σαν να είναι η πραγματική συναυλία, και  πάντα σκεφτόμαστε τι περιμένουν οι οπαδοί από εμάς. Θέλουμε οι fan να περνάνε καλά, και όταν το κάνουν, μας επιτρέπει να διασκεδάζουμε κι εμείς.
 
Q: Οι YELLOW FRIED CHICKENz θα κυκλοφορήσουν το πρώτο τους single, το Σεπτέμβριο. Ποια είναι τα σχέδιά σας και για τους δυο, YELLOW FRIED CHICKENz και Gackt ως σόλο καλλιτέχνης για μετά από αυτή την περιοδεία;
 
A: Σαν YFC έχουμε σχέδια για περιοδεία στη Βόρεια και Νότια Αμερική καθώς και σε όλη την Ασία. Όσο για τη σόλο καριέρα μου ως Gackt, σκοπεύω να κάνω μια περιοδεία στην Ιαπωνία  μετά τους YFC. Μείνετε συντονισμένοι!

 
Q: Τέλος, παρακαλούμε να στείλετε ένα μήνυμα στους αναγνώστες μας. 

A: Ανυπομονώ να επεκτείνω την καριέρα μου σε παγκόσμιο επίπεδο. Θέλω να προσεγγίσω περισσότερο τους οπαδούς μου έξω από την Ιαπωνία μέσα από τη μουσική μου και τη σταδιοδρομία μου στις ταινίες. Αυτή είναι μια υπόσχεση για αυτό παρακαλώ να με περιμένετε! 


-----------------------------
Σημ 1: Λοιπόν να εξηγηθούμε για να μην παρεξηγηθούμε. Το original κείμενο είναι εδώ , η μετάφραση όμως είναι δική μου. Ανεφέρετε την πηγή , αν τη χρησιμοποιήσετε. Ευχαριστώ! 

Σημ 2: Ακολουθεί και άλλη συνέντευξη του Gackt! StayTuneD 

are you.. fried chicken?

ένα περσινό άλμπουμ που έγινε sold out και μπορείτε να το κατεβάσετε πατώντας στην φωτό. source

1. ZAN (斬～ZAN～)
2. Dybbuk
3. Nine Spiral
4. Speed Master
5. Lu:na
6. Kimi ga Matteiru Kara (君が待っているから)
7. mind forest
8. white eyes
9. Justified
10. Jesus
11. Flower
12. Kagerou
13. uncontrol ♂Kyoukiranbu edition♂ (Mar. 21, 2010 LIVE ver.) (UNCONTROL ♂狂喜乱舞edition♂; Boisterous Dance)
14. Justified (Mar. 21, 2010 LIVE ver.) 

Episode΄0

 Μιας και καταπιάστηκα με την ανανέωση του blog, φρόντησα να μεταφέρω στο forum ένα megapost με όλα τα μουσικά downloads. Το μπόνους που ανέφερα εκεί , το αφήνω και εδώ. Κάνε κλικ στην εικόνα για να κατεβάσεις το single Εpeisode 0. Aκολουθούν, σε λίγο , The end of the day - YELLOW FRIED CHICKENz και Graffiti.

από R3z4prof

The end of the day

Bunraku - greek subtitles - Ελληνικοί υπότιτλοι

Fileserve

http://www.fileserve.com/file/UN2MeGH
http://www.fileserve.com/file/sCjzXUj
http://www.fileserve.com/file/57nkxxz


Filesonic

http://www.filesonic.com/file/2109521344/unra.part1.rar
http://www.filesonic.com/file/2109530954/unra.part2.rar
http://www.filesonic.com/file/2109530874/unra.part3.rar


Wupload

http://www.wupload.com/file/200253826
http://www.wupload.com/file/200265968
http://www.wupload.com/file/200265947



Uploadstation

http://www.uploadstation.com/file/2qMfgvQ
http://www.uploadstation.com/file/p4bctAd
http://www.uploadstation.com/file/y8aYCGZ

ΠΗΓΗ

Ο GACKT στο θέατρο.

 Μάθαμε από το tokyohive ότι "Δύο κολοσσιαίoi γίγαντες στους τομείς των anime και της μουσικής έχουν συναντηθεί για μια μεγάλη συνεργασία!

Ο Manga-ka CLAMP κα ο Gackt έχουν συνεργαστεί για να φέρουν ένα πρωτότυπο έργο στη ζωή του χρόνου. Τον Ιούλιο του 2012, Gackt θα πρωταγωνιστήσει σε μια θεατρική παράσταση που ονομάζεται «SAGA MOON Yoshitsune Hiden» («SAGA MOON: Το μυστικό του Yoshitsune»). Είναι προγραμματισμένο να παίζεται για ενάμισι μήνες από Ιούλιο 15 έως Αύγουστο 26 2012.

Ο Gackt θα παίξει τον καθοδηγητικό ρόλο του "Minamoto No Yoshitsune», έναν χαρακτήρα που βασίζεται στους στρατηγους των Minamoto φατριών κατά τη διάρκεια της Heien και Kamakura εποχών. Αν και οι λεπτομέρειες για την ιστορία δεν έχουν ακόμη αποκαλυφθεί, λέγεται ότι η ερμηνεία της παράστασης του Yoshitsune θα έχει μια ασυνήθιστη δύναμη.

  Εκτός από μια θεατρική παραγωγή, μια σειρά manga , επίσης, προγραμματίζεται από την Kondansha. Επίσης, ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει ένα anime, ένα παιχνίδι,μια ταινία, και  άλλα έργα που περιστρέφονται γύρω από "SAGA MOON"."

Το πρόγραμα έχει ως εξής:

Tokyo
Where: Akasaka ACT Theater
When: July 15 – July 29th

Nagoya
Where: Misonoza Theater
When: August 3rd – August 11

Fukuoka
Where: Fukuoka Assembly Hall
When: August 14 – August 16

Osaka
Where: Umeda Fine Arts Theater
When: August 19 – August 26

< Tιμές Εισητηρίων >
Από: ¥8,000 ~ ¥18,000

Kαι αν θέλετε και το site είναι εδώ.

Making of Ever

Η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν βρίσκω τόσο εύκολα τα making ofs των pv ή των σειρών του. Εδώ βλέπουμε το making of του Ever και το επόμενο βίντεο το τελικό αποτέλεσμα. 

JIHAKU : ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μέρος πρώτο : Γέννηση

Απόσπασμα Πρώτο

1. Youshouki no Rinshi Taiken to Kakuri Byoutou Seikatsu
~Οι Επιθανάτιες εμπειρίες μου ως παιδί και η ζωή στο θάλαμο απομόνωσης νοσοκομείου ~

Είμαι σε μια κούνια. Ταλαντεύεται απαλά εμπρός και πίσω. Το οπτικό μου πεδίο, αμυδρό. Ρίχνω ματιές σ το πρόσωπο της μητέρας μου. Πάνω από το κεφάλι της, ένα κινητό περιστρέφεται σπασμωδικά, παίζοντας μια μελωδία από μουσικό κουτί.
Στην επόμενη στιγμή, ενός έτους, δύο ετών, τριών ετών ... οι αναμνήσεις της εποχής εκείνης επανεμφανίζονται μπροστά μου πολύ έντονα. Μπουσουλάω. Περπατάω με ασταθή βήματα . Προσπαθούσα τόσο σκληρά να πω λόγια που θυμόμουν . Δεν μπορούσα να μιλήσω πολύ καλά.
«Μα ... μα ..."
Τα λόγια της προς εμένα, επίσης, επιστρέφουν σε μενα έτσι .
"Αύριο έχεις μάθημα πιάνου."
"Εξασκήσου !"
Φωτεινές, ηλιόλουστες μέρες. Ο ιδρώτας τσουλάει κατά μήκος του κλειδοκύμβαλου ...
Κατά μήκος του άξονα του χρόνου, αυτά τα γεγονότα έχουν πραγματικά ακριβώς μερικά δευτερόλεπτα διάρκεια. Ανάμεσά τους, μερικές πολύ μεγάλες [κυριολεκτικα: τεράστιες] μνήμες που τρέχουν μεσα στο κεφάλι μου με άγρια ​​ταχύτητα. Κάθε στιγμή από αυτές τις αναμνήσεις που έχω ζήσει μέχρι τότε γίνονται ζωντανές εικόνες και αρχίσουν να γυρνάνε σαν ένα περιστρεφόμενο φανάρι.
Θα πεθάνω ....?
Μέχρι τώρα, το έχω σκεφτεί αυτό 15 φορές.

Την πρώτη φορά που αυτό το περιστρεφόμενο φανάρι εμφανίστηκε ήταν όταν ήμουν επτά ετών.
Πνιγόμενος στη θάλασσα της Οκινάουα, καταπίνομενος από τα κύματα, οδυνηρά, πάλευα και πάλευα, τα πόδια μου ανήμπορα να αγγίξουν τον βυθό, βλέποντας τα πράγματα πάνω από το κεφάλι μου να σέρνονται βίαια από τα κύματα. Να σέρνονται από το νερό. Αν και προσπάθησα να αναπνεύσω, το μόνο που μπήκε στο στόμα μου ήταν αλμυρό νερό.
Εφόσον δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο από το να καταπίνω το αλμυρό νερό, όλος ο ήχος ξαφνικά εξαφανίστηκε. Μια απαλή αίσθηση, μια ζεστή αίσθηση, και υπήρχε η αίσθηση σαν να είχα εντελώς αγκαλιάστει από κάτι. Δεν έχει σημασία πως το λέμε. Ήμουν περιβεβλημένος από μια ανακούφιση που δεν την είχα νιώσει μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Ήταν ακριβώς μετά από εκείνη τη στιγμή. Το περιστρεφόμενο φανάρι άρχισε να κινείται. Όλες οι αναμνήσεις που είχα από τη γέννησή μου μέχρι τότε άρχισαν μια προς μια να περνανε σαν αναλαμπή από το μυαλό μου.
Ήταν η πρώτη φορά που συνέβη αυτό. Δεν ένιωσα κανέναν φόβο. Σκέφτηκα ότι σίγουρα επρόκειτο να πεθάνω.
Αλλά εγώ δεν πέθανα.
Στη συνέχεια, κάθε φορά που έρχομαι κοντά στο θάνατο, το περιστρεφόμενο φανάρι στροβιλίζεται. Σε περιπτώσεις όπου μπορεί να πεθάνω, όπως τροχαίο ατύχημα, μια μάχη, φαίνεται ξαφνικά.
Αυτό έχει συμβεί 15 φορές. Αυτό είναι λίγο πολύ, ίσως.
Ήμουν ένα σκανταλιάρικο παιδί. Είχα την τάση να αντιμετωπίζω το θάνατο.

Όταν πνίγηκα, ήμουν τρομερά φοβισμένος. Ένα μέρος της αιτίας ήταν, νομίζω, ότι βίαια φοβόμουν τον θάνατο. Αλλά την ίδια στιγμή, ήμουν γοητευμένος από το θάνατο. Με τράβαγε. Αν δεν είχα προσπαθήσει να πάω κοντά , τότε δεν θα μπορούσα να το δω. Ήθελα να πάω όσο πιο κοντά μπορούσα να το γιατί ήθελα να το εξετάσω. Αυτό ήταν το είδος του αγοριού που ήμουν.
Εξαιτίας αυτού, σκόπιμα έκανα πράγματα που ήταν επικίνδυνα. Έκανα πράγματα πολλές φορές που με έκαναν να αναρωτιέμαι αν θα πέθαινα. Φυσικά, ήμουν πάντα φοβισμένος, αλλά όταν εκείνη η στιγμή πλησίαζε, ήμουν πάντα ήρεμος.
Λίγο περισσότερο. Λίγο περισσότερο και μπορώ να δω ίσως την απάντηση. Αυτό ήταν το συναίσθημα. Σε αυτό το επίπεδο, δεν θα μπορούσα να πεθάνω. Αν ήμουν σε αυτό το επίπεδο, θα μπορούσα να το κάνω. Ήθελα να δω όλο και περισσότερο στο επόμενο κόσμο. Υπήρχαν φορές που θα εφτιαχνα την διάθεσή μου λέγοντας το αυτό στον εαυτό μου.

Για παράδειγμα, μου άρεσαν τα ποδήλατα και όταν ήμουν έφηβος οδηγούσα συχνά. Η πόλη είχε πολλά κράσπεδα, και νομίζω ότι εκείνη την εποχή, είχα ένα παράξενο τρόπο να ανεβαίνω επάνω στο πεζοδρόμιο [κυρ.: επίθεση]. Δεν είχα καμία δεξιότητα, αλλά ένιωθα πως μπορούσα να φτάσω μέχρι εκείνο το επίπεδο. Μου άρεσε πραγματικά αυτό το συναίσθημα.
Πήγαινα όλο και γρηγορότερα, και όταν πέρασα πάνω από μια περιοχή, υπήρχε ένα δευτερόλεπτο, όπου είδα τα πάντα σε αργή κίνηση. Αυτή η αίσθηση κράτησε για μεγάλο χρονικό διάστημα και ήταν σαν να είδα τα πάντα ξεκάθαρα. Σε αυτό το μέρος που πέρασα, σίγουρα κάτι υπήρχε, και ήθελα να το δω. Επειδή ήθελα να το γευτώ, ήμουν απερίσκεπτος.
Μέχρι να δω το περιστρεφόμενο φανάρι, θα συνέχιζα να οδηγώ πάνω σε πράγματα με όλες τις δυνάμεις μου. Όταν μπορώ να δω το περιστρεφόμενο φανάρι, είναι η πρώτη φορά που έχω συνείδηση ​​του θανάτου. Τότε, είμαι στη θέση μεταξύ ζωής και θανάτου. Μέχρι να το νιώσω αυτό, δεν θα μπορούσα να κάνω πράγματα στο έπακρο.
Τώρα, νομίζω, "Αυτό ήταν περίεργο." Ήμουν ένα επικίνδυνο παιδί.
Επεδίωκα το θάνατο και δεν ήξερα την έννοια της ζωής. Τι σημαίνει να ζει κανείς; Πού μπορώ να βρω την αξία της ζωής και της ύπαρξής μου;
Ειλικρινά, ερωτήματα όπως αυτό είχαν επίσης την ευκαιρία να γεννηθούν από τισ προσωπικές εμπειρίες μου, όταν ήμουν επτά ετών.

Αφότου πνίγηκα, ήμουν σε θέση να δω πολλά πράγματα. Εκείνη τη μέρα, όλα τα όρια έσπασαν. Αφού τα μάτια μου άνοιξαν, μέχρι τώρα, μπορούσα να δώ πλήρως πράγματα που πριν δεν μπορούσα να δω. Δεν μπορούσα να διακρίνω μεταξύ των ανθρώπων που ζούσαν και αυτών που δεν ζούσαν.
Όταν μιλούσα με τους ανθρώπους που δεν ζούσαν, πρέπει να ήταν παράξενο βλέποντας με απ’την απ 'έξω. Οι γονείς μου ήταν φυσικά έκπληκτοι.
« Σε ποιόν μιλάς;"
« Στον θείο».
"Πού είναι ο θείος;"
Όπως το έλεγαν,γελούσαν.
Ίσως να γέλασαν και να το αγνόησαν. Αλλά δεν το αγνοήσαν, επειδή οι καρδιές τους ήταν φοβισμένες να με αντιμετωπίσουν;
Αυτό άρχισε να συμβαίνει με όλο και περισσότερη συχνότητα, και είχα θεωρηθεί ως διανοητικά πολύ παράξενος. Οι άνθρωποι μιλούσαν για μένα, και έγινα αβέβαιος για την έννοια της ύπαρξής μου. Επειδή μπορούσα να δω τόσο τους ζωντανούς ανθρώπους όσο και τους νεκρούς, δεν κατάλαβα τι σήμαινε η ίδια η ζωή.
Αυτό συνεχίστηκε και όταν ήμουν δέκα χρονών, ξαφνικά κατέρρευσα. Είχα έναν βίαιο πόνο στο στομάχι και τα έντερα μου, και δεν μπορούσα να κουνηθώ.
Αφού με πήγαν στο νοσοκομείο, μου είπαν ότι η αιτία ήταν άγνωστη. Μου είπαν ότι, εφόσον έτσι είχαν τα πράγματα, είχα πιθανώς κάποιο είδος μολυσματικής ασθένειας.
Γι 'αυτό και ήμουν ξαφνικά απομονωμένος. Απομονωμένος , σε περιφραγμένους χώρους, με ρίξανε σε ένα θάλαμο νοσοκομείου, που ήταν περισσότερο μια φυλακή. Νομίζω ότι με έβαλαν στον παιδιατρικό θάλαμο, επειδή ήμουν τόσο νέος. Τα παιδιά που ήταν βαριά άρρωστα, είχαν μολυσματικές ασθένειες, ή είχε θανατηφόρες ασθένειες βρίσκονταν σε εκείνη την πτέρυγα. Όντας δέκα ετών, αυτό είναι που σκέφτηκα. Όλοι τους ήταν σε ένα κλουβί, και ήταν πιθανό να πάνε κάτω στο διάδρομο, ανά πάσα στιγμή.
Κάτω σ το διάδρομο, σε ένα άλλο θάλαμο αρρώστων, ήταν παιδιά που κατά πάσα πιθανότητα ήταν ωνα πεθάνουν. Συχνά ήξερα πότε θα γινόταν αυτό.
Μιλώντας με αυτά τα παιδιά, είχα τότε την αίσθηση, "Αυτό το παιδί θα πεθάνει αύριο."
Το επόμενο πρωί, άκουγα τα πόδια των νοσηλευτών να τρέχουν πάνω κάτω στο διάδρομο. Τότε ήξερα ότι ένας από τους φίλους μου είχε πεθάνει.
Εκείνες ήταν δύσκολες ημέρες. Δεν μπορούσα να το αντέξω. Μόλις έκανα ένα φίλο, ήταν νεκρός την επόμενη μέρα. Και αυτό ήταν κάτι που μόνο εγώ ήξερα. Ήταν κόλαση.
Όντας σε ένα μέρος όπως αυτό, μεγάλωσα πολύ παράξενος. Αλλά επειδή δεν ήμουν διανοητικά ισχυρός, δεν πήρα γρήγορα εξητήριο.
Γιατί δεν με άφηναν να φύγω; Επειδή δεν ήμουν φυσιολογικός; Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του να είσαι κανονικός και όχι ;
Σκέφτηκα απίστευτα σκληρά για αυτό. Δεν μπορούσα να ξεφύγω. Έπρεπε να κάνω κάτι για να βγώ από εκεί. Γι 'αυτό και συνέχισα να σκέφτομαι.
Άρχισα να παρακολουθώ τον αρχι γιατρό μου. Όταν τον μιμήθηκα ακριβώς, παρατηρήθηκα ως "κανονικός". Αυτό συνεχίστηκε για περίπου δέκα ημέρες πάνω κάτω. Ξαφνικά, μου είπαν, "Μπορείτε να πάτε στο σπίτι."
Εγώ δεν άλλαξα καθόλου. Όμως, ούτε και τίποτα μέσα μου άλλαξε ...
Για τους ενήλικες που είπε «στο είπα», είχα μόνο ένα αίσθημα βαθιάς δυσπιστίας.
Αλλά δεν ήθελα ποτέ να επιστρέψω στο νοσοκομείο αυτό.
Έτσι, από κει και πέρα, συνέχισα να αντιγράφω τα άτομα που οι γονείς μου και οι άλλοι ενήλικες αυτής της γενιάς έλεγαν ότι ήταν σωστά.
Όλο αυτό το διάστημα, κρατιόμουν από την σκέψη του "Τι στο καλό είμαι;"

Απόσπασμα Δεύτερο

2. Spartan Ongaku Kyouiku
~ Μια Σπαρτιάτικη Μουσική Εκπαίδευση ~

Από τότε που θυμάμαι, υπήρχε ένα περιβάλλον γύρω μου που το έκανε απολύτως φυσικό το να παίζω το πιάνο.
Άρχισα όταν ήμουν τριών ετών. Ο πατέρας μου έπαιζε τρομπέτα, και οι δύο γονείς μου είχαν την κοινή σκέψη να με κάνουν να μάθω πιάνο.
Το σπίτι μου ήταν ένα κλασικό σπίτι. Υπήρχαν πολλά ορχηστρικά έργα. Αργότερα, κατά κάποιο τρόπο, υπήρχε τραγούδι και το ταγκό. Είναι μια αστεία ιστορία, αλλά ...
Επειδή δεν μπορούσα να παρακολουθήσω τηλεόραση, δεν ήξερα απολύτως τίποτα για την rock μουσική.
Στον πατέρα μου, επίσης, άρεσε πολύ ο Enka. Ωστόσο, ποτέ δεν άκουσε αυτην την μουσική στο σπίτι, αλλά πάντα ενώ οδηγούσε. Το αυτοκίνητό του πάντα μύριζε πολύ έντονα το άρωμά του, και για μένα, επειδή με έπιανε ναυτία στο αυτοκίνητο,ήταν σαν βασανιστήριο. Ήταν σίγουρα σαν να είναι μεθυσμένος. Enka ακουγόταν στο διάστημα που ένιωθα μεθυσμένος και χάλια. Ήθελα να βιαστώ και να βγώ από το αυτοκίνητο. Έβαζα τα χέρια μου πάνω στα αυτιά μου και απλά προσευχόμουν να βγώ έξω. Ακριβώς λόγω του Enka, ένιωθα αναγκαζμένος να το κάνω αυτό. Μισούσα πραγματικά τον Enka.
Τώρα, όταν το ακούω αυτό, είναι μια ωραία μελωδία. Αλλά όταν ήμουν νέος, δεν άκουγα τους στίχους, και η ίδια η ιαπωνική μουσική ήταν ασυμβίβαστη με μένα.
Στο βιβλίο μουσικής μου υπήρχαν πολλά ποιηματάκια και τραγούδια και μικρές συγχωρδιες. Γιατί η ιαπωνική μουσική είναι τόσο σκοτεινή και θλιβερή; Όλες οι μελωδίες είναι θλιβερές.
Σε σύγκριση με αυτό, τα κλασικά ορχηστρικά κομμάτια είναι βίαια και δυναμικά. Λαμπρά . Αναπόφευκτα, είχα προσελκύστει περισσότερο στην ξένη μουσική από την ιαπωνική μουσική.
Ο δάσκαλος ο οποίος ξεκίνησε να με διδάσκει από όταν ήμουν τριών ήταν καλός άνθρωπος. Μου άρεσε το πιάνο. Ίσως επειδή ήταν διασκεδαστικό να βλέπω αυτόν τον δάσκαλο. Μου άρεσε τόσο πολύ που ποτέ δεν παραπονέθηκα για την εξάσκηση.
Ωστόσο, όταν μπήκα στο δημοτικό σχολείο, τα μαθήματα πιάνου έγιναν δυσάρεστα.
Ξεκίνησα να έχω αμφιβολίες και ερωτήματα, όταν ήμουν επτά ετών. Η εξάσκηση του πιάνου έγινε ντροπιαστική για μένα.
Αισθάνθηκα έντονα, «είμαμε αναγκάζουν να το κάνω." Ήταν αγωνιώδες . Μετακομίσαμε μερικές φορές, και άλλαξα διάφορους καθηγητές τον έναν μετά τον άλλον, και αυτή ήταν μια από τις αιτίες για να μισώ το πιάνο.
Στα επτά μου ήταν όταν πνίγηκα στον ωκεανό, έτσι δεν είναι; Από εκείνη τη στιγμή, ο κόσμος μου έγινε μια ανοικτή στοά.
Όποιον δάσκαλο και να είχα, με χτυπούσε. Με χτύπαγε στο χερι και στον ώμο. «Νιώθεις να θέλεις να το κάνεις;" έλεγαν με μια κρύα φωνή. Στην καρδιά μου, η αντίσταση φούντωνε. Ήθελα να σταματήσω το πιάνο, όμως, οι γονείς μου δεν θα με άφηναν. Αναρωτιόμουν πώς μπορούσα να το σταματήσω.
Το μόνο πράγμα που μπορούσα να κάνω ήταν να με μισήσει ο δάσκαλός μου. Εδεσα μια αλυσίδα γύρω από την μποστινή του πόρτα και την έδεσα πανω στο κλειδί , έτσι ώστε να μην μπορεί να μπεί από έξω. Με αποκάλεσε ένα ηλίθιο παιδί και μου έριξε μια πέτρα. Τον θύμωσα πολύ , αλλά το μόνο που ήθελα να τον κάνει να πει ήταν, "Αυτό το παιδί είναι ανεύθυνο. Κάντε τον να εγκαταλείψει." Ήθελα επίσης να κάνω τους γονείς μου να σκεφτούν ότι, «Ο δάσκαλός του δεν είναι στο σπίτι."
Η επιθυμία μου έγινε πραγματικότητα, και ήμουν σε θέση να εγκαταλείψω το πιάνο όταν ήμουν 11 χρονών.

Απόσπασμα Τρίτο

3. Piano ni Mezameta Chuugakusei Jidai
~ Η αφύπνηση για το πιάνο ως μαθητής μέσης εκπαίδευσης ~

Αφότου σταμάτησα το πιάνο, δεν ξανακάθισα μπροστά στο πιάνο πια. Ήμουν απλά ένα άτακτο παιδί κάθε μέρα.
Όταν ήμουν 14 χρονών, έγινα φίλος με ένα συγκεκριμένο αγόρι. Όλα τα αγόρια που έπαιξα μαζί τους προερχόντουσαν από πολλά διαφορετικά υπόβαθρα οικογενειών, ενώ υπήρχαν και πολλοί από αυτούς που θα μπορούσαμε να πούμε δεν ήταν πολύ καλά.
Οι οικογένειές τους ήταν σκοτεινές [κυριολεκτικά: άγριες], και πάντα σκέφτονταν να το σκάσουν, φεύγοντας για τον έξω κόσμο. Δεν υπήρχε πραγματικά κανείς άλλος εκτός από τα αγόρια που αισθάνονταν έτσι.
Αλλά εκείνος ήταν ο μόνος διαφορετικός. Ο τρόπος σκέψης του ήταν διαφορετικός από κάθε άποψη. Πίστευα ότι ήταν κακός, δεν σκέφτονται να το σκάσει. Υπήρχαν κάποιοι πραγματικά απαίσιοι καυγάδες. Προτού το καταλάβω, βρήκα τον εαυτό μου να τον συμπαθεί και να περνάω περισσότερο χρόνο μαζί του.
Μια μέρα όταν κάναμε κοπάνα από το σχολείο, μου είπε, «Οι γονείς μου δεν είναι στο σπίτι αυτή τη στιγμή, οπότε γιατί να μην πάμε στο σπίτι μου;" Πριν από αυτό, δεν είχα πάει σπίτι του ούτε μία φορά.
Διότι έλεγε όλη την ώρα «Οι γονείς μου είναι πραγματικά αυστηροί», εγώ δεν ήξερα καν σε ποιά γειτονιά ήταν το σπίτι του.
Την πρώτη φορά που πήγαμε στο σπίτι του, διαπίστωσα ότι ήταν μια έπαυλη. Η πύλη ήταν επιβλητική, και ήταν η πρώτη φορά που είχα εκτεθεί σε μια τόσο πλούσια οικογένεια. Το συνειδητοποίησα εκεί. Έτσι, δεν ήθελα να δείξω σε κανέναν το σπίτι μου. το να παω εκεί με συντροφιά ήταν σαφώς πολύ διαφορετικό.
Μπήκαμε στο σπίτι από τον κήπο, και στο δωμάτιο ακριβώς μπροστά εμάς ήταν ένα πιάνο με ουρά. Αυτό το πιάνο ήταν πολύ σπουδαιότερο από εκείνο που είχαμε στην αίθουσα μουσικής στο σχολείο.
"Ποιανού είναι αυτό;" Είπα χωρίς να το σκεφτώ.
Και είπε νωχελικά, «είναι δικό μου."
"Ψεύτη!"
"Όχι, αυτή είναι η αλήθεια."
Όπως το είπε αυτό, άνοιξε ήσυχα το καπάκι του πιάνου και ξαφνικά άρχισε να παίζει.
Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ο σύντροφός μου, που είχαμε κάνει μαζί φάρσες έπαιζε πιάνο! Και όχι μόνο αυτό, αλλά ήταν πολύ καλός.
«Οι γονείς μου είναι δάσκαλοι μουσικής, έτσι από τότε που ήμουν μικρός, με έβαλαν να μάθω πιάνο», είπε. Και τότε αποφάσισα να είμαι ειλικρινής μαζί του.
"Να σου πω την αλήθεια, παίζω και εγώ πιάνο."
Έτσι, λοιπόν, προσπάθησα να επιδείξω το παίξιμό μου.
Ωστόσο, το επίπεδο του παιξίματός μου δεν ήταν τίποτα το εξαιρετικό. Αν και ήξερα ότι ην ανατροφή του και η δική μου ήταν παρόμοιες, οι ικανότητές του σίγουρα ξεπερνούσαν κατά πολύ τις δικές μου. Το επίπεδο παιξίματος μου δεν άξιζε ούτε καν να αναφερθεί.
Παραιτήθηκα από το πιάνο στην ηλικία των 11 και στη συνέχεια είχα τρία χρόνια τίποτα, έτσι ποια είναι η διαφορά;
Θέλοντας να καυχηθώ οι διαφορές μεταξύ μας, απλά με έκαναν να πληγωθώ.
Ένιωσα μια αυξανόμεη αποφασιστηκότητα του να μην θέλω να χάσω από εκείνον.
Μισώ να χάνω.
Έτρεξα στο κατάστημα μουσικής της πόλης και κοίταξα για όλα τα είδη των έργων για πιάνο. Παρτιτούρες για το πιάνο. Ήταν χωρισμένες ανά βαθμό και κατάταξη.
Το κομμάτι που ο φίλος μου έπαιξε για μένα ήταν πολύ μεγάλου και δύσκολου βαθμού, κάπου γύρω στο D ή E. Για να τον περάσω, θα έπρεπε να παίξω σε επίπεδο Α ή Β. Η εξάσκηση ακόμα και σε C ήταν εκτός συζήτησης. Αγοράζοντας όλα τα κομμάτια πιάνου που είχαν επίπεδο δυσκολίας πάνω από Ε, πήγα σπίτι και από εκείνη την ημέρα και ύστερα, άρχισα να κάνω εξάσκηση πιάνου σαν τρελός.
Δεν ήθελα να χάσω. Αυτό ήταν όλο. Δεν ήταν επειδή άρχισε να μου αρέσει το πιάνο. Δεν πήγαινα καν σχολείο? Μόνο εξασκόμουν. Εξασκόμουν τόσο πολύ που δεν πήγαινα ούτε για ύπνο.
Βυθίστηκα τόσο πολύ στο παίξιμο του πιάνου μου που οι γονείς μου πίστευαν ότι αυτή η ξαφνική έμπνευση ήταν απίστευτα παράξενο, και όπως μου έλεγαν στο παρελθόν να εξασκηθώ, τώρα μου φώναζαν, "Σταμάτα επιτέλους!"

Gackt Greek ♦ Dears

 Ορμώμενη από την αγάπη των Dears στο πρόσωπο του αγαπημένου μας καλλιτέχνη, και επειδή δεν υπάρχει κάποιο φαν-κλαμπ για την Ελλάδα, δημιουργήσαμε το δικό μας. Είστε ευπρόσδεκτοι όλοι.

Gackt - Greek Dears

Ντύσε τον Gackt.

 Αν και όλες μας ονειρευόμαστε το αντίθετο, αυτό το παιχνιδάκι μας δίνει τη δυνατότητα να ντύσουμε τον Gackt. Κοριτσίστικο παιχνιδάκι αλλά έχει φάση.

Ντύσε τον Gackt!

Κάνουμε ακόμη αλλαγές..

...επειδή η λεπτομέρια κάνει τη διαφορά. 

Την υπομονή σου ζητάω μόνο!

Awa Odori ~ Tokushima

Χτες έλαβε τέλος το φεστιβάλ χορού στη Τοκουσίμα, το οποίο λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο από τις 12 έως τις 15 Αυγούστου. Το λεγόμενο Awa Odori, είναι από τα πιο δημοφιλή φεστιβάλ χορού σε ολόκληρη την Ιαπωνία και προσελκύει πολλούς επισκέπτες κάθε χρόνο.  Η ονομασία του προέρχεται από το προηγούμενο όνομα της Τοκουσίμα, δηλαδή Awa, και από τη λέξη Odori, που σημαίνει χορός. 

Η ιστορία του πάει πίσω 400 και παραπάνω χρόνια, στο 1587, όταν ο φεουδάρχης Hachisuka Iemasa, στον εορτασμό του νεόκτιστου κάστρου της Τοκουσίμα πρόσφερε σάκε στους ανθρώπους της πόλης, οι οποίοι μέθυσαν τόσο πολύ ώστε άρχισαν να χορεύουν με ασταθή βήματα. Το φεστιβάλ γίνεται για να καλωσορίσει τις ψυχές των προγόνων στη περίοδο Bon, Ιούλιο με Αύγουστο.

Το φεστιβάλ έχει και την ονομασία « Χορός των χαζών» το οποίο βγαίνει από το τραγούδι που χρησιμοποιείται για να δίνει το ρυθμό χωρίς να έχει σημασία το νόημα του και λέει:  Είναι ένας χαζός που χορεύει, και ένας χαζός που βλέπει. Αν και οι δύο είναι χαζοί τότε μπορείς και συ να περάσεις καλά χορεύοντας!

Αν και εκδηλώσεις λαμβάνουν χώρα καθ ‘ όλη τη διάρκεια της ημέρας το κυρίως θέαμα είναι από τις 6 το απόγευμα έως τις 10:30 μμ, όταν ομάδες χορευτών που ονομάζονται ren και ποικίλουν από αρχάριους που προετοιμάστηκαν λίγες μέρες πριν το φεστιβάλ μέχρι επαγγελματίες που εξασκούνταν ολόκληρο χρόνο δίνουν παραστάσεις στους κλειστούς δρόμους της Τοκουσίμα. Επίσης οι χορευτές μπορεί να είναι κάτοικοι της πόλης, να προέρχονται από όλη την Ιαπώνια ή ακόμα και έξω από αυτή.

Τα βήματα είναι απλά. 

Οι χορευτές ντύνονται με πολύχρωμες στολές. Οι γυναίκες φοράνε βαμβακερές ρόμπες που ονομάζονται yukata και οι άντρες happi, τα οποία είναι κοντύτερα yukata, που φοριούνται με κοντά παντελόνια από κάτω.  Το τραγούδι συμπληρώνουν σαμισέν, γκονγκ, τύμπανα taiko, καθώς και φλογέρες. Ο χορός των ανδρών είναι δυναμικός και με πολλή ενέργεια, ενώ ο χορός των γυναικών κομψός και συναρπαστικός. 

Οι επισκέπτες είναι τόσοι πολλοί που τα ξενοδοχεία της πόλης για κείνη τη περίοδο είναι κλειστά μήνες πριν, ώστε αρκετοί θεατές μένουν σε άλλες πόλεις όπως Ναρούτο που απέχει 40 λεπτά με τρένο, Τακαμάτσου που απέχει 1 ώρα με τρένο, ή ακόμα και Οσάκα που είναι δυόμιση ώρες με αυτοκίνητο.  

Για όποιον επισκέπτη της Τοκουσίμα έχει χάσει το φεστιβάλ μπορεί να επισκεφθεί το μουσείο σχετικά με το  Awa Odori, όπου υπάρχει αίθουσα χορού και κάθε μέρα δίνονται παραστάσεις. Επιπλέον σε ολόκληρο το γεωγραφικό διαμέρισμα της Τοκουσίμα όλον τον Αύγουστο υπάρχουν αμέτρητα φεστιβάλ Awa Odori, καθώς και στο Τόκυο.

100 ερωτήσεις στον Gackt

One Hundred Questions and Answers  ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Popbeat Magazine, October 1999, translation by !Super Cat
Πηγή: http://supercat.popullus.net/popbeat1.html 

αν...

 

 

Q1. Εάν ήσασταν  εκπαιδευτικός, τι θα  διδάσκατε και για ποιο λόγο; Α. δολοφονία, δηλητηρίαση, την  σωματική αγωγή και υγεία. Είμαι ειδικός.

 

 Q2. Εάν ήσασταν βοηθός σε Club δραστηριότητες [Επιπλέον ακαδημαϊκές δραστηριότητες σε Ιαπωνικά σχολεία, π. χ. δράμα Club, kendo Club, ομάδας καλαθοσφαίριση] τι θα είχατε αναλάβει και γιατί; Α. Το borabora Club. Θέλω να . . . κάνουμε borabora. (κάποια δραστηριότητα που προφανώς παράγει τον συγκεκριμένο ήχο και ονομάστηκε έτσι)

Q3. Εάν ήσασταν ένας δικαστής, ποιον θα δικάζατε, και για ποιο έγκλημα; Α.Θα έμπαινα εγώ στη φυλακή για να αντισταθμίσω την  κακή συμπεριφορά μου.

 

Q4: . Εάν ήσασταν Βαμπίρ, ποιανού αίμα θα θέλατε να "ρουφήξετε"; Α. Αν έπινα αίμα,ο καθένας θα μου έκανε. Θα έπινα από όποιον έβλεπα μπροστά μου.

Q5: Αν ήσασταν παίκτης του baseball, από πια θέση θα παίζατε? Α: Από τον πάγκο.

 

Q6. Εάν ήσασταν ο πρίγκιπας μιας χώρας, τι  χαρακτηριστικό  εσείς θα θέλατε  να έχε αυτή τη χώρα; A. Θέλω να αποκαταστήσουμε τη Zion.

 

Q7: Ποιό θα ήτανε το βασικό προιόν αυτής της χώρας? Α: το takoyaki.

Q8: Aν γινόσασταν ένας anime χαρακτήρας, ποιος χαρακτήρας θα είσασταν? Α: Pigumon ( Από ultraman)

συνεχίζετε..

Ελληνικό Gackt - Club στο facebook? hai!!!

 Ακούγετε καλό.. και ομολογώ ζηλέυω δεν το σκέφτηκα πρώτη. Αλλά ναι, γεννήθηκε το πρώτο ελληνικό fan page του Gackt στο (που αλλού) Facebook.  Ευχαριστούμε guys!

Κάνε Κλίκ Κάνε Κλίκ Κάνε Κλίκ!

Nemuri X GackT projecT

Gackt Diabolor Tour Postcards

Aυτές μας τις παραχώρησε ευγενικά το site: gacktlovers.tk

To παρακάτω link από το Livejournal για download του DVD - DIABOLOS 2005 TOUR έψαξε και το εντόπισε η ανιχνευτής μας, Μαριέλλα- Rin: DOWNLOAD HERE

Thank you both!!